Geschiedenis bestaat uit verhalen over de vreemdst denkbare gebeurtenissen en hoogst excentrieke personen. Verhalen van moed, heldhaftigheid en verzet zijn onderdeel van elk nationaal geheugen, hoewel het naïef is te denken dat alle geschiedenissen zo mooi zijn als veel geschiedenisboeken doen voorkomen.
Niet elke held is zo heldhaftig als zijn verhaal doet vermoeden. In dit hoofdstuk draaft een bedrieglijke graaf op, treden impulsieve en jaloerse zeehelden voor het voetlicht, worden politici zwartgemaakt, komen slavendrijvers voorbij en ook nog een arrogante prinses. Politieke overwegingen, en niet te vergeten eigenbelang, brachten deze figuren in actie op en rond het Binnenhof. De meesten dachten dat zij misschien wel het goede en het juiste deden, ook voor ‘het volk’. Anderen waren minder idealistisch – of schijnheilig – en handelden ongegeneerd geheel uit eigenbelang, machtswellust of hebzucht.
De verhalen van deze antihelden lopen uiteen, maar de boodschap is duidelijk: elke geschiedenis kan vanuit verschillende gezichtspunten belicht worden. Hoe langer geleden een voorval plaatsvond, des te belangrijker de details zijn om de zaken, en de personages, in het juiste perspectief te zien.
Het Binnenhof herbergt een schat aan verborgen kunstwerken en verhalen over antihelden die we hier uit de doeken doen.
Antiheld Jan Pieterszoon Coen was op jonge leeftijd al flink bij de pinken
Antiheld Graaf Willem van Holland verovert Damiate
Antiheld Jan Carel Josephus van Speijk, een vurige strijder voor de Nederlandse belangen
Antiheld Johan de Witt, een man met een uitgesproken visie
Antiheld Cornelis Tromp, wraakzuchtig man gedreven door jaloezie
Antiheld Johan Maurits van Nassau-Siegen, aka De Braziliaan
Antiheldin Maria Stuart I, bleef zich wuft jegens de Nederlanders gedragen
